H μάχη της μπύρας στην Αμερική...

Τετάρτη


Οι μικρές ζυθοποιίες αλλάζουν τον χάρτη.
Μπορεί οι μεγαλύτερες ζυθοποιίες της Αμερικής να έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς ότι παράγουν άοσμες και άγευστες μπύρες, όμως εκείνοι που αναζητούν μια καλή μπύρα στις Ηνωμένες Πολιτείες  έχουν πλέον  πολλές επιλογές. Η αγορά μπύρας σήμερα μοιάζει ολοένα και περισσότερο την εποχή πριν την Ποτοαπαγόρευση, όταν οι μικρές περιφερειακές ζυθοποιίες κυριαρχούσαν στον χάρτη. Μάλιστα είναι τέτοια η ζήτηση για καλή και γευστική μπύρα που υπολογίζεται πως κάθε μέρα δημιουργείται τουλάχιστον μια νέα ζυθοποιία.
  Οι μικρές και ανεξάρτητες ζυθοποιίες έχουν ωφεληθεί τα μέγιστα κατά τη διάρκεια της ύφεσης αναλαμβάνοντας μερίδιο της αγοράς που μέχρι πρότινος κατείχαν παραδοσιακά εμπορικά σήματα όπως η Budweiser και Miller Lite.    Σύμφωνα με το Insights Marketer Beer, η ζήτηση για μπύρα έχει αυξηθεί κατά  13% για κάθε ένα από τα τελευταία τρία χρόνια. Οι δύο μεγαλύτερες ζυθοποιίες της Αμερικής, η Anheuser-Busch και η MillerCoors, εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία τέταρτα της εγχώριας αγοράς, ενώ οι μικρές ζυθοποιίες μόλις το 6,7%.

  Αλλά ακόμη και τα μεγάλα αφεντικά έχουν παρατηρήσει την αλλαγή στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Ενώ οι πωλήσεις των μεγάλων εμπορικών σημάτων τους έχουν πέσει στα ανοικτά, τα κέρδη τους  μεγαλώνουν από την «crafty beer» όπως ονομάζεται η βιομηχανική μπύρα που μοιάζει και πωλείται σαν μπύρα μικροζυθοποιίας.
  Αυτό έχει οδηγήσει σε κάποια συζήτηση σχετικά με το τι συνιστά μια craft μπύρα και τι όχι και βεβαίως τι φορολογικές συνέπειες έχει αυτό για τις εταιρείες. Η Brewers Association που προωθεί τα συμφέροντα των μικρών, ανεξάρτητων, και παραδοσιακών ζυθοποιιών  που παράγουν έως 6 εκατομμύρια βαρέλια μπύρας ετησίως.    Υπό αυτό τον ορισμό η μεγαλύτερη ζυθοποιία είναι η Boston Beer, κατασκευάστρια του Samuel Adams, η οποία παρήγαγε πάνω από 2 εκατομμύρια βαρέλια πέρυσι. Ο αριθμός αυτός συμβαίνει επίσης να αποτελεί και το όριο για την ευνοϊκή μεταχείριση που τυγχάνουν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και που τους επιτρέπει να κάνουν ένα «διάλειμμα» από την καταβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης.   Καθώς η βιομηχανία μπύρας αναπτύσσεται διαρκώς  η  Brewers Association σκέφτεται ότι σύντομα τα περισσότερα από τα μέλη της βρεθούν στο σημείο που βρίσκεται η Boston Beer και σύντομα θα κληθούν να ανταγωνιστούν στα ίσα τις μεγάλες εταιρείες με ότι βεβαίως αυτό συνεπάγεται.
  Γι 'αυτό το λόγο η Ένωση πιέζει το Κογκρέσο να περάσει ένα νομοσχέδιο που θα αυξήσει το όριο για τον ειδικό φόρο στα 6 εκατομμύρια βαρέλια ετησίως δίνοντας ανάσα στους μικρούς επιχειρηματίες. Όμως, το Ινστιτούτο Μπύρας στο οποίο εκπροσωπούνται εξίσου οι μικρές και οι μεγάλες βιομηχανίες έχει άλλη προσέγγιση και πιέζει το Κογκρέσο για συνολική μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης σε όλες τις κατηγορίες που αφορούν τον κλάδο.   Οι αντίπαλοι του νομοσχεδίου για τον φόρο -ο οποίος δεν έχει προσαρμοστεί από το 1991- σπεύδουν να τονίσουν πως ο πληθωρισμός έχει ήδη μειώσει τη δραστικότητά του μέτρου ενώ υπάρχουν και ορισμένοι που θέλουν τον φόρο σε υψηλά επίπεδα προκειμένου να αυξήσουν τα έσοδά τους.   Άλλοι γερουσιαστές φαίνεται να αντιλαμβάνονται πλέον πως το ποιο ακριβό συστατικό της μπύρας είναι ο ίδιος ο φόρος κατανάλωσης . Ίσως είναι αυτός που της δίνει και την πικρή γεύση θα έλεγε κανείς σκωπτικά. Το βέβαιο είναι ότι ο χάρτης της μπύρας αλλάζει και οι μάχες που θα ακολουθήσουν θα ορίσουν και τη φυσιογνωμία του κλάδου στη νέα εποχή- τραστ και λίγους παίκτες ή μικρές διεσπαρμένες βιομηχανίες.

Άρθρο από το lifo.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου